zondag 10 februari 2008

Bad things come in three’s

Er is een gezegde in de VS: Bad things come in three’s, oftewel pech komt in een serie van drie. In mijn tweede week in de VS was mijn laptop overleden, in de derde week had ik een enorme lemon gekocht (die na vele reparaties in de vierde week definitief overleed). Het wachten was op een nieuw pechgeval...

Deze week werd ik midden in de nacht gewekt door een enorm kabaal en hard stromend water. Met een slaperig hoofd liep ik mijn badkamer in, waar twee lagen van het plafond naar beneden waren gekomen en een grote hoeveelheid water de vloer bedekte. Na een minuutje hiernaar gekeken te hebben en mezelf afgevraagd waarom dit in mijn appartement (van de 240 in dit gebouw) moet gebeuren, ben ik naar de conciërge gegaan om de watertoevoer af te sluiten in de appartementen boven mij (de loodgieter had niet zo’n zin om te komen). Gelukkig werd alles vrij snel gemaakt, ik zit nu alleen nog met een gapend gat in mijn plafond! En de schade valt mee; dat is het leuke van gemeubileerd huren, mijn kleding en laptop zijn de enige spullen van waarde voor mij.

Afgelopen zaterdag heb ik een nieuwe poging gedaan naar mijn auto zoektocht, dit keer specifiek naar een auto met garantie. Na eindelijk één gevonden te hebben (een sterke Mazda... heb ik goede ervaring mee!) bleek mijn verhuizing naar Pennsylvania ineens een minder goed idee: zonder lokaal rijbewijs kun je geen auto registreren in deze staat, en aangezien mijn Social Security Number nog niet is verstuurd kan ik geen rijbewijs halen (welkom in de bureaucratie).

Op dit soort momenten zou ik wel eens wensen om weer in Nederland te zitten, simpele chicken tonight koken, een filmpje op mijn eigen audio/video systeem kijken, in het Nederlands te onderhandelen met autoverkopers, en naar de lokale bar/club gaan, zonder al het gedoe dat ik hier ervaar: naast mijn volle werkweek in een nieuw bedrijf, spreek ik 24/7 in een andere taal, met nieuwe mensen om me heen, in een nieuwe stad, een nieuw appartement en honderden andere verschillen tussen de VS en Nederland. Maar dan realiseer ik me dat ik hier in een geweldige, onvergetelijke ervaring zit waar ik de rest van mijn leven profijt van zal hebben, en lachen over deze hoeveelheid ‘bad luck’ is de beste oplossing. Zo ging ik afgelopen vrijdag lunchen met een collega uit een ander kantoor, toen ik hem ophaalde zei hij: “Someone told me you should tell me two stories: something about your car, and something about your ceiling!” Op een nuchtere manier heb ik verteld hoe ik mijn eerste maand heb ervaren, en wij konden er hard om lachen.