Dit gaf mij eindelijk wat tijd om de omgeving in Philly te ontdekken, en (aangezien mijn social security number binnen was) mijn rijbewijs te halen! Onderweg naar de Division of Motor Vehicles (DMV), waar Amerikaanse rijbewijzen worden weggegeven (als je eenmaal een social security hebt en hebt bewezen dat je geen crimineel bent), dacht ik: wat zal er dit keer misgaan? Papieren niet in orde, ze snappen mijn visum niet, niet genoeg bewijs dat ik op dit adres woon? Nee, dat moet allemaal we in orde zijn. Toen kwam ik bij het kantoor... gesloten. Op een zaterdag (normaal zijn ze wel open). Gewoon, omdat we maandag Presidents Day vieren en zin hebben in een lang weekend en te lui zijn om dit op de DMV website te zetten! Thanks guys, weer een week geen auto. Hoe langer geen auto, hoe meer geld ik spaar, om het maar van de positieve kant te bekijken...
Gelukkig zijn veel leuke dingen in Philly op loopafstand. Zondag had ik een wandeling door wat interessante delen van Zuid-Philly gepland. 200 meter naast mijn appartement kan ik een zijstraat inlopen, Camac Street, waarin je van het ene op het andere moment in een andere omgeving zit: van een brede, drukke Amerikaanse straat naar een erg oude straat, met Europese architectuur. Camac Street wordt ook wel Avenue of the Artists genoemd, vanwege de artiesten die er vroeger woonden. Tegenwoordig is deze straat gevuld met restaurants, café’s, en een law office!
Van Camac Street liep ik naar South Street. Deze straat staat bekend om muurschilderingen en kunstwerken (gemaakt door die eerder genoemde artiesten). Muren zijn hiermee gevuld om graffiti tegen te gaan, dit geeft een uniek straatbeeld! Met een unieke winkel: ‘Utrecht Art Supplies’! Ook zie je in deze buurt kunstenaars die een tuin openstellen met beelden, een gloednieuw glazen appartementencomplex naast een dichtgetimmerd, slecht onderhouden huis, en opvallend veel gigantische sportvelden.
De tocht ging verder op 9th Street, ook wel bekend als de Italian Market. Dit is de oudste en grootste buitenmarkt van Amerika, oftewel de Albert Cuyp van Amerika! Na hier wat rondgelopen te hebben (ik had niet echt iets nodig, behalve een auto maar die verkochten ze helaas niet) kom je aan het einde van de markt bij één van de bekenste plekken van Philadelphia: de corner van ‘Pat’s and Gino’s Cheesesteak’. Twee rivalen die tegenover elkaar strijden om de beste Cheesesteak van Philadelphia: een sandwich met veel vlees, gesmolten kaas en (eventueel) gebakken ui. Klinkt erg simpel, maar hij is beroemd aan de East Coast. En lekker! Aangezien ik in de zomer al bij Pat's was geweest was Gino's dit keer aan de beurt.
De manier van bestellen is evenberoemd als de Cheesesteak (zie ook de foto): kies je kaassoort en of je met of zonder uien wilt, zo bestel je een Cheesesteak met American Cheese zonder uien als 'One American Without'. Doe je het niet goed, niet snel genoeg, of stel je vreemde vragen, dan mag je weer achteraan de rij staan om het te oefenen! On-Amerikaanse klantvriendelijkheid, maar een gigantische drukte bij beide zaken. Conclusie: slechte service, lang wachten, en niet goedkoop ($ 7,50), oftewel: naamsbekendheid is een geweldig business model!
Klik hier voor de foto’s uit South Philly! (een diashow begint automatisch)
